DÜŞTÜ
Bir bak hele, þu adamýn haline,
Mecnundanda beter hallere düþtü.
Þoka girdi gelemedi kendine,
Aþkýndan tanýnmaz hallere düþtü.
Geziyor sokakta bir þeyler arar,
Görenler garibi dilenci sayar.
Ruhunda fýrtýna, sinede karar.
Can evine yanan, bir ateþ düþtü.
Vefasýzý unuttu, kendi unutmaz,
Sevgisinde ihanet hiç barýnmaz.
Sevgisini anlatmaktan yorulmaz.
Dil üzmeze üzülecek hal düþtü.
Çöllere Düþerek kumlara batar.
Bu dünyayý, üç beþ kuruþa satar.
Sevgiye ulaþýlmaz bir deðer katar.
Aþk denilen derin deryaya düþtü.
Bu zamanda böyle aþýk olurmu.
Acep sevdiðini bir gün bulurmu.
Bu aþýka maþuk hiç sorulurmu.
Bülbül idi mis gibi güllere düþtü.
Mehmet Demirel 17.10.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.