dokunun’ca aklým bilinmeze gider, devasal birþey olursun bir balon’a benzer kalbim eðer býrakýr’san uçurursun uður beçegi þarkýsýný dinlerken gelirsin uðurum olursun gün boyu yoklugun tarif bile edilemez mevkisi belli degil gözleri’min sana oyu’nu vermiþ tüm beden yýakýþmaz biz gibi aþýk’lara bazen istif’a ettigi’ne de sevine bilir’sin içip...! içip...! sýzmak degil hayat, mücade’len yoksa ölürsün dost edin dünya ya servet býrak, eger dua edenin yoksa üzülürsün boþ bir bavul’a benzemez yýllar, içini doldurarak gidersin, günahýn...! sevabýn...! hep senin boynun da þikayet etsen de dinletemezsin...
NÝHAL HAYMANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
nihalhaymana Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.