Sevda geçti bizden gözde nem kaldý
Gönlümüzde sýzý zifir dem kaldý
Sanki mahþer yeri kuru cem kaldý
Gölgensem ardýnca gelmem gurbaným.
Konuþtukça battým battýkça sustum
Akýl kýlçýk oldu, aklýmý kustum
Düþmanla barýþtým, dostuma küstüm
Dostu düþmanýmý bilmem gurbaným.
Ruhumda tezatlar ediyorken cenk
Kalmadý gönlümde uyum ve ahenk
Kara bahtýn kârý gözümde tek renk
Karalarýma ak çalmam gurbaným.
Elin atý doru ben yaya kaldým
Hayal gerçek ne var hep suya saldým
Baþa taþ yetmedi sert kaya çaldým
Saç kalmadý baþta yolmam gurbaným.
Amelesi olduk sevda yükümüz
Baþýmýz aðrýsa yardý yakýmýz
Gözümüzde yaþlar künye takýmýz
Sel olup çaðlasýn silmem gurbaným.
Akla ve mantýða takmýþým çelme
Hastaya kar gelsin bana sen gelme
Küstürdün bir kere gönlümü alma
Gönlüm sende kaldý almam gurbaným.
Yaðmurlara deðil sele gitsen de
Dönüþü olmayan yola gitsen de
Halden anlamayan kula gitsen de
Artýk kal desen de kalmam gurbaným.
ayhan çoban