.
Kýrýldý düþ evimin camlarý
Yaþlý bir akþam çaldý avludan seni
Geç kalýnmýþ sabahlarý gömdü serçeler yazgýma
Kulaðýma fýsýldadý küçük bir çocuk yaðmurun þarkýsýný
Kýlýç gibi keskindi siyah gözleri
Bakýþlarýna yenildim
Düþtü elimden elma þekerim
Uçurtmam takýldý hercai bulutun peþine
Kötü üvey anneydi yaþam yýrttý masal kitaplarýmý
Yasaktý ülkeler yaralý güvercinlerin ilticasýna
Hangi þehre uzansa gözlerim
Kana(r)dý bileklerim
Çok denedim ölmeyi
Neresinden asýlacaðým hayata bilemedim
Rüzgârýn asasý savurunca saçlarýma ilkyaz çiçeðinin nefesini
Ýntiharýma hiçbir rengi seçemedim
Çünkü hangi aynaya dönsem
Cam göbeðiydi
Aþk
“Bir okyanusta boðulmayý sebep kýlamadým ölüme”
Tuzundan korktum acýnýn, ürktüm yalnýzlýðýn kokusundan
Babam öðretmiþti duvarlarýn ardýnda sessiz ve kimsesiz aðlamayý
Bu yüzden çok sevdim uçurum diplerini
Y a þ ý m c a, içtim avuçlarýndan küçük mutluluklarý
(Soluttuðumca sana kederi)
Beni baðýþlama; kendimi affetmediðim gibi...
de_soulmate