mavilerdeydi kalp en koyusundan söylemediðim sözleri söyletirken aþk/ýn kalpten fýrlayan sözcüklerdi, haykýrýþtý kendime bile söylemeye korkarken deli gibi baðýran bendim oysa hüküm… nerde/neden….
bu kadar mý acizdi sevdam bu kadar mý sevilmedim bu kadar mý aptaldým yada aptal mý sanýldým oysa …. hüküm senden…..
hiçbir þeyden piþmanlýk duymadým hayatýmda piþman olacaklarýmý ise yap(a)madým kaderci bir yaným vardý belki de asi ruha yakýþmayan … bilemiyorum…. neden….
gün seninleydi seninleydi ýþýklarým çiçekler açmýþtý oysa kýþlarýmda kokularýný dünyaya duyurmaya çalýþýrken suskun kalan dil yine bendim….neden….
ateþinle kavrulurken sabrýmý sýnamýþtým en sabýrsýzýndan belki de yine de sabreden bendim yine ben….neden…
verdiði sözleri çiðneyen bana söylerken kendi dinlemeyen sendin oysa sen….. neden…. neden…neden
ah sevgili ah, neden neden neden diye soruyor uðuldayan beynimde sorular durmak bilmeden çýkamadým sen çýkabildin mi içinden ah ah….bir bilebilsem neden….. neden ben…….
ve,
aþk sen bana uzaksýn anladým sen bana tuzaksýn duy aþk duy kalp haykýrýyor artýk sesi seni bastýrýrken bir kibritlik hükmün vardý yaktým bittin/bittim…..
....yýktýnkalenikýrdýmkalemi... Sosyal Medyada Paylaşın:
YIKTINKALENIKIRDIMKALEMI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.