Böyle de þiir olur mu deme
Sen de bir þey beðenmiyorsun
Nerede öyle Þam’ýn þekeri
Kýz evde
Çocuk derste
Bu zýkkým da
Þiþede durduðu gibi dursun
Olur
Biraz zor bulursun
Artýk zaman deðiþti haným
Hani, nerde o eski gramafonlar
Yere mendil atacaksýn da
Beyzadem
Bi zahmet alýp verecek
Bahusus, ýkýnýp sýkýlarak
Sizden
Adýnýzý istirham edecek
Yahu, artýk öyle þeyler yok
O yaþadýðýmýz orada kaldý
Artýk her þey deðiþti
Tamam
Ýstanbul ayný Ýstanbul
Ama Ýstanbul’dakiler deðiþti
Kadýnlar erkekleþti
Erkekler kadýnlaþtý
Aslýnda Ýstanbul da yozlaþtý
O da doldu taþtý
Bak
Yine yandým
Bittim
Gidiyorum
Haydi þerefe
Fon dip, diyorum
“Aman Ormancý
Caným Ormancý…”
Yahu bacým, ne güzel söylüyorsun
Peki, haným sen
“ Ya Ýstanbul’u benim kadar
Ya da
Beni Ýstanbul kadar sev,” diyorsun
Vur, þiþenin kýçýna
Öf ülen, öf
Doðma büyüme Balatlýyým
Bunu biliyorsun
Aþkým
Caným
Ciðerim
Niye ýsrar ediyorsun
Uzat bakim kadehini
Niye beni yoruyorsun
Sultaným
Hoop
Alooo
Uçuyorsun
Ada sahillerinde…
Çetin Özdemir 21.11.2006 Eskiþehir