Sana....yazdığım kaçıncı şiir....

Ýçim çocuk gibi kaygýlý,
Ýçim çocuk gibi korkulu,
Senle baþladýðým bu þehirde, sensizlikle terbiye oluyorum...

"Ayrý hikayelere mi yazýldýk ?
Ayrý nakaratlara mý düþtü hikayemiz?
Ayrý kuþlarýn kanadýnda mý uçtuk?
Ayrý rüzgârlar mý esti tenimizden?
Oysa kaderimizin hançerlediði yerden akan ayný kandý..
Biz mi yorulduk, boþa hayat mý kuruttuk
Oysa þimdi kollarýnda geceyi kovalamak vardý,
Oysa þimdi kollarýnda; aþka dolanmak vardý...."

Herkese göre bu parka ilk kez bugün geldim
Herkese göre bu çayý ilk kez bugün burada içtim
Oysa kimse bilmedi ki ben seni ilk öptüðüm yerdeydim.
Þimdi çaresiz bir kuþ gibi kývranýr kalp bedende
Þimdi hesap eder gönül, gönül unutmanýn derdinde..
Çabaladýkça batan bir aþk gemisinde...

Seni içinde kaybettiðim zaman; þimdi anýlarý yüzüme çarpýyor sanki
Seni kalbime bir daha kazýyacak coðrafyalara sürüklüyor kader sanki
Seni isterken alev alev, acýlara direnemiyorum sanki...
Seni içinde kaybettiðim þehirde sensizlikle terbiye oluyorum þimdi...
Ece Ýslâmoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: