bitti gitti... geçti tükendi... yürüdü gitti hayaller topraðýna karýþtý, bir gül olup açamadý hiç birinin gerçeði, intikamýn hevesi kursakta kaldý, suretin unutulmuþluða kendini býraktý..
bitti gitti... geçti tükendi... aþkýn aslý kaderin ýssýz kapýsýnýn önünde sabýrla bekleyendi, kimse yoktu,hep izbeydi, aþk bitti, aþka bittim, ararken tükendim... hayat da tüketti zaman ezdi güzellikleri, arka sýralarda karanlýk düþtü üzerime, elim havada kaldý, kaðýdým hala boþtu herkes gittiðinde.
bitti gitti, geçti tükendi, yazamadým içimden geçenleri, içimde týkandý kaldý gülüþüm, yine aklýmda yine dudaklarýmda sýcaklýðý o son öpüþün...
bitti gitti... geçti tükendi....
derken, ellerini yeniden özleyeceðimi hesaba katmamýþtým aslýnda.. kimbilir belki bu satýrlarý zamandan siler bana koþan adýmlarýn...
------- ilaç kokan odalarýn arasýnda sýkýþmýþ huzursuz ruh (I)
Ece Ýslamoðlu Sosyal Medyada Paylaşın:
Labarnas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.