kan kalır

uçtum bir zaman
tunelinden
geçmiþe
kapkara akýlda
yollarým daralýr
tuttum avuçlarýmý
rüzgârýn saçlarýna
avuçlarým
suça bulanýr

ne kaldý
dünden bugüne
kan akan derelerin
aklý
gözleri açýk
maviyi düþler
dereleri al alýr

ezilen isyaným
üþür
düþlerime
gömütlerimde saklýdýr
uzayan gölgesiyle
ölülerim
kýrýlmýþ gövdelerden
öteye
kuru dal kalýr

düþünce kaybeder
yollarýný
çýkarlarýna
nefessiz
sokaklarým týrmanýr
sýðýntý kentlere
umudu
zor alýr

gerçeðinde
bulursam
kararan vicdaný
masalýmda ararým
kaçýþan hayallerin
gölgesini
sunarým belleðimi
bir çiçek vazosunda
saklýmda
deve yüklü
ah-u zâr kalýr

ezilen uluslarýn
kellesidir
tepsisinde sunulan
gebeli acýlarda

haykýrýþlarýný
dallarýna astýðým
adak aðacýnda
sevinç kararýr

ve batarken
kendinden utanýr gün
geriye
gözü yaþlý
kan kalýr...

15.10.2012 Mönchengladbach...




Sosyal Medyada Paylaşın: