VURULMUŞ GİBİ
Öyle bir ömür ki ben de bilmedim,
Her anýma pusu kurulmuþ gibi.
Eller bayram etti bir kez gülmedim,
Kývrandým solumdan vurulmuþ gibi.
Hasreti kovarken aklým yitirdim,
Ah ile vah ile ömür bitirdim.
Kavgam kendimleydi tuþa getirdim,
Baktýðým aynalar kýrýlmýþ gibi.
Günlerim geçiyor murat almadan,
Boþa yaþanýyor ümit olmadan,
Ölünmüyor iþte vade dolmadan,
Azrail de bana darýlmýþ gibi.
Karanlýklar oldu dostum sýrdaþým,
Derdimin dermaný akan gözyaþým,
Verseler dünyayý almam gardaþým,
Sevda zehir ile karýlmýþ gibi.
Yýllara rest çeken ulu çýnardým,
Bitmeyen özlemle korda yanardým,
Böyle olanlarý ben de kýnardým,
Þimdi gönlüm biraz durulmuþ gibi...... Þükrü TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.