Lal olurum karþýnda, söz sükuta dönüþür, Demediðim derdimi bil diye yazýyorum. Ay buluta saklanýr, üzüntümden gün üþür, Gönlümde demirlisin gel diye yazýyorum.
Gittiðin günden beri derdine yanmaktayým, Gece gündüz demeden adýný anmaktayým, Halin nice diyene gözyaþý sunmaktayým, Geri kalan ne dersen kül diye yazýyorum.
Dost deðildir bilirim kendime gölgem bile, Ne zaman ki gün doðar baþlar o zaman çile, Esir aldýn ruhumu yaptýn kendine köle, Açtým iþte sinemi del diye yazýyorum.
Ýçim titrer her gece tenimde kokun durur, Bir söz var ki insaný temelden yýkar vurur, Bir adým atamadým yolumu kesti gurur, Sebebini sorarsan dil diye yazýyorum.
Mevsimler mi deðiþti baharlarým kýþ oldu, Nasýr tuttu duygular yüreðimde taþ oldu, Sensiz geçen her aným gözlerimde yaþ oldu, Acýnacak halime gül diye yazýyorum… Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Türkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.