.
Yaðmura öykünen kasvetli bulutum
Rahman kanatlarýndan rahmetini soluyor göðümde
Ruhumdasýn yanýmda
Söz ettik mi ayrý düþmekten
Býrak gönül melekesi yitmiþleri
Firkatin dalýnda asýldýk zannetsinler
Sýrýlsýklam sokaklarým
Âlem-i cihan süzülüyor dudaklarýmdan
Tanrý’ya an be an emanet ediþlerini anýmsadýkça
Diriliyorum kýrklanýrken dualarýnda
Kalbim de ekmek kýrýntýsý kadar
Kutsalmýþ meðer derdini dert bildiðim
Nereye dönsem de
Yine sen oluyorsun kýblegahým
Dünya döner elbette ben mi sarhoþum
Kaldýrýmlar mý ayaklarýmdan kayan
Ciðerimin köþe baþýndan baþlayarak
Arþýnlýyorum bastýðýn yerleri
Hala sýcak titretiyor aþkýn duvarlarýmý
Üþümüþlük bir miktar morumsu dudaðým
Peronlar dolu duraklar es geçilmiþ
Konvoyla teðet geçiþlerde hayat bildiðimiz
Yalnýz üstelik boþ bakýþlarla insanlýk
Sonbahar yarýlandý gelgit hengâmesinde kýþ
Kýzýl batýmýnda güneþin þiir dokuyorum
Gece sürüklerken ellerimi varlýðýna
Siyah gül susamýþlýða susuyor öyle asil
Serencamý sonsuzluk bu hikâyenin
Zindan gözlerinden geçerken
Bize has uyarlanmýþ aþkýn genetiði
Mavi kapýnýn mürdüm mühründe yeþilden esinle
Susku baðlanmýþ deniz gözlerine bir çocuðun
Aðlýyorum ansýz bulut yürüyor üstümde
Tanýmsýz ve yetim kalacak mümkün mü
Ýki dünyanýn ortak meyvesiyken mutluluk denen bebek
Hissi alametlerde karþýlýklý baðdaþ kurmuþuz
Ellerimiz yaþamýn ceplerinde
Hiç hesaba katmamýþken üstelik
Kalubeladan üstüme zimmetlisin
Ýkimizde hamd ederken ilahi çokluða
DNA’sý þeffaf aþkýn varlýðýyla soruyorum sana
Alnýma yazan kimdi harflerini
Neþe CÖMERT
16 Ekim 2012
GAZÝANTEP