Dýþým gurbet içim uzak
Kör kurþunla vurdun dünya
Dara düþsem dostum tuzak
Yok mu senin merdin dünya
Sýrtýmýza vurdun semer
Gelen giden kaným emer
Ensemizde tokat, þamar
Benimle mi derdin dünya
Ölsem ekmek vermiyordun
Sürünürken görmüyordun
Baþkasýný yormuyordun
Beni yere serdin dünya
Sýrtýmýzda yük bitmedi
Yolumuzda dik bitmedi
Merdivenin çýk bitmedi
Öylesine yordun dünya
Uyuz oðlan kafa tuttu
Topal eþþek çifte attý
Baðýmýzda karga öttü
Yerim yerim yerdin dünya
Gözlerimin söndü feri
Kýrýþýyor tende deri
Gidiyorum geri geri
Hep tersine sürdün dünya
Bu bahçe çok ayaz gördü
Tükenmeyen niyaz gördü
Öyle yýkýk enkaz gördü
Viran olsun yurdun dünya
Küstüm sana gayrý gelme
Dertlerime derman olma
Hiç gülmedin gene gülme
Ne aradýn sordun dünya
ayhan çoban