Bacarmadım...bacardım...

Bacarmadým...
Ürəyimin səssizliyin içimdə
Boðmaðý da bacarmadým...
Daþ baðlamýþ günahýmý yumaq üçün
Yaðýþ kimi yaðmaðý da bacarmadým...
Bacarmadým...
Bahar vaxtý pöhrələnmiþ ümüdimi,
Dözümümdən bəhrələnmiþ ümüdimi,
Dumanlanmýþ ürəyimin bir küncünə
Baðlamaðý bacarmadým...
Gör mən necə qəribəyəm
Heç olmasa,ümüdini itirən bir adam kimi
Aðlamaðý bacarmadým...
Bacarmadým...
Taleyimin "SƏN" adlý bir qonaðýný,
Gəncliyimin unudulmaz sýnaðýný,
Taleyimdə saxlamaðý bacarmadým...
Əvəzində
Ürəyimin döyüntüsün boðmaq üçün
Öz-özümdən həmiþəlik qaçmaq üçün,
Yorulmadan çalýþdým...
Amma heç nə alýnmadý...
Ayaðýmdan dərdlərimə dolaþdým,
Qaçmaðý da bacarmadým...
Bacarmadým...
Bərk-bərk yumub gözlərimi
yatmaq üçün cəhd elədim...
Hər addýmda kölgə kimi
məni addým-addým busan
keçmiþimi unutmaðý əhd elədim.
Heç bunu da bacarmadým...
Bütün bunlar üzdü məni
Heç özüm də hiss etmədən
Daxilimdən dəyqə-dəyqə qocaldým...
Mən çox þeyi bacarmadým,amma təkcə
Bu sevginin etirafýn bacardým...

Emin Ýbrahim
14.10.2012.

Sosyal Medyada Paylaşın: