Bu akþam yalnýzlýk çaldý kapýmý.. Yüzleþmeye korktum. Kendime sýðýndým, Mutsuzluða çevirdim yüzümü Ve tüm renklerimi mora boyadým. Yitirdiklerimi andým ve kazandým sandýklarýmý.. Aslýnda hiç benim olmayanlarý.. Hayallerimi çýkardým tozlu raflardan Yýrtýk bir fotoðrafýn solmuþ yüzleri için aðladým.. Senin rüzgarýn doldu odaya Gözyaþlarýmý uçurdu. Yere bir ayna düþtü Paramparça.. Eðildim. Baktým ki ben artýk yokum... Sosyal Medyada Paylaşın:
AZADGÜLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.