Dindirir içimizde nefesiyle ayazý. Muhabbet iksirini buðulandýrýr dem dem. Bizi kendine baðlar gamzesiyle çay nazý. Billurdan tebessümü olur yaraya merhem.
Ýnce belli düþünü cam bardak tabir eder. Tütsülü kelimeler sözlükten çýka gelir. Gönüller incelirken þekerle erir keder. Çay suyunda naz olur buðusuyla yükselir.
Bir çiy damlasý düþer gül yapraðýnda þebnem. Gördüðümüz hayalin diðer adý naz gülü. Gül misalin gamzesi olur gözümüzde nem. Demlikten dökülürken has Leyla’nýn kakülü.
Sükutu þerh ederiz her yudumda an be an. Ýsli çaydanlýðýmýz söyler ahvalimizi. Ve çaya raptedilir çay saatinde zaman. Çay ile hem dem görür görmeye gelen bizi. Ankara, 14.10.2012 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.