Bir saman aleviydi dumaný hiç tükenmeyen Bir türküydü sözleri hiç yazýlmayan Bir tualdi fýrçanýn üzerinde hiç dans etmediði Bir baðdý üzümsüz salkýmlarý ile Bir rüyaydý siyah beyaz arasýnda kalan
Ucuz bir romandý aslýnda Herkesin ölümsüz bildiði sevda Artçýlarla viraneye dönen Bir fahiþenin bacak arasýnda Depremlerle yýkýlan sahte bir saray
Arsýzýn suretinde sýrýtkan bir ifade Masumun gözünde dinmeyen yaþ Hayalleri yýkmamak için Dudaklara vurulan bir mühür Taþýmaz ki yürek bu aðýrlýðý Yoksa Taþýr mý ihanetin acýsýný?
Kanamalý bir yolculuðun sonu mu? Verilen tüm sözlerin çýkmaz sokaklara kayboluþu mu? Yapraklarýn intiharlarýný izlerken Ölümü müydü ? Bu sevda denen þey Bilmiyorum Belki de Biliyorum Ama Bilmek istemiyorum
Her alýnan nefes acýtýyor Hançer bu sefer çok derinde Yetmiyor güç çýkartmaya yetmiyor
Beyin hücrelerini istila ederken þüpheler Dil yalanlara sarýp sarmalanýyor Gözlerde aranýp ama bulunamayan piþmanlýk Yakmalý bir kibrit Vebaya dönüþen cerahatli yaraya Üzerine de serpmeli mezardan bir avuç toprak Belki de son bir Fatiha geçmiþte sevilene ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.