KÖR OLASICA...!

Felek sanma sakýn halim periþan,
Zannetme umut yok kör olasýca.
Kendine gelemez sanýyor beni,
Zavallý görüyor kör olasýca..!

...Süründürdün belki henüz ölmedim,
Bir nefes duruyor daha vermedim.
Yarimi son birkez görüp sarmadým,
Ýzin vermem diyor kör olasýca..!

Ne merhameti var nede insafý,
Kýlýçtan geçirip durur etrafý.
Gücü bana yeter iþin tuhafý,
Vurdukça vuruyor kör olasýca..!

Çekip aldý sandý yarin gönlünden,
Beni etti yüreðimden dilimden,
Bir zaman yaþ aktý durdu gözümden,
Þimdi Kan damlatýr kör olasýca..!

Yar gözden uzakta gönlüme yakýn,
Göz görmez unutur sanmasýn sakýn.
Gönül gözü eder uzaðý yakýn,
Sýra gönlümdemi kör olasýca..!

Tek derdi davasý sanki benimle,
Þimdi uðraþýyor garip gönlümle.
Zanneder pes etti naçar halimle,
Baþým eðdim sanýr kör olasýca..!

Felek hale bakýp iþ tamam sanýr,
Bilmezki yar beni çok iyi tanýr.
Zannetme pes eder"can"dan usanýr,
Boyun bükmez sana kör olasýca..!

TÝRYAKÝ usanmaz bin felek gelse,
Yarinden vazgeçmez bir nefes kalsa.
Ahdetmiþ kavuþur mahþerde olsa,
Kader deðiþirmi kör olasýca...!!

13Ekim 2012
06.10
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: