BİLSEM Kİ

Þiirler var sayfanda
Hüzün tepelerinden akýp gelen
Þahin gibi ovaya süzülen kanatlarýyla
Serpiþtirir güvercin kursaklarýna kelimeleri
Çoðu kez
Kýzýlcýk þerbeti tadýnda ve buruk

Mutluluk cýmbýzla çekiliyor satýr aralarýndan
Ve arýyorum umarsýzca
Bana atýlan tek bir hece
Ama nâfile
Ya zehirden acý bir lokma
Ya da yürekte duran acý köz

Anlýyorum ki; kýzýl kýyamet kopmuþ ben yokken buralarda
Sevgi enkazýnýn baþýnda nöbet tutan kedi gibi beden
Gönül yazdýðýn fermaný dinlemiyor
O bildiði yolda
Beden yürür, gölgesi ardýnda

Bilsem ki; bir yudum sevgi nasibim olacak
Bakýþlarýn dilinle el ele verip’’Seni seviyorum’’ diyecek
Gecenin göðsünden
Yýldýzlarý söküp güzel saçlarýna taç yapmaz mýyým yâr

Ah! okusam
Sevgi yazan kaleminden bana gelen bir hece
Acýlar pembe rüyalara dönmez mi
Ve ben,
Gittiðin ayak izlerinden gelmez miyim sana yâr
Tutup ürkek ellerinden
Yüreðime sokmaz mýyým bir ömür
Olsanda kaf daðýnýn ardýnda
Senin uðrunda ölmez miyim yâr...































Sosyal Medyada Paylaşın: