Bu da şiirdi...

Baþýmda kavak yelleri esmiþti
Þimdi tarumar…
Ömür dediðin ne ki dost
Bir varmýþ bir yokmuþ gibi
Sonbahara…
Merdiveni sýrra kadem dayadýk


Belki de zordu
Ýmtihan denilen filmin finali
Mutluluk mu ucundan kýyýsýndan
Uðramýþtý bana.

Aþk mý iþte o uðramadan teðet geçti gitti!
Sen
Bulduysan býrakma!
Sonra dolaþýrsýn avere avere
Yollarda...

Hayatý
Hikâyelere meyyal yazdýk
Yalanla dolanla anlattýk
Eziði
Çocuðu
Garibi
Kadýný...

Aha da geldik
Bizim hikâyemize.
Orda durdu kalemler
Ne yazsak da dram olsa film en acý sahnesinde;
Sevdik
Hem de Bakýrköy’de
Pervane edercesine
Görmedik yüzünü
Þiirlere yazdýk saçýnýn rengini
Aþka dair en anlamsýz sözleri sarf ettik
Ulu orta yerlerde
Bekledik
Gelir diye
Ya yoðundu
Ya da dara düþmüþtü!
Olsun dedik bekledik

Ýstanbul yollarý taþtan,
Aklýma ziyandýn baþtan…
Bu kafiye de uydu uymasýna da
O uymadý benim hayatýma!
Neye yaradý
Sen aþký bilmediysen
Yüreðinde bir hoþ gülümseme býraktý
Gurur az birazda kibir
Geçilmedi yanýndan
Ömür kýsa dedik
Be adam…
Kýymet bilsen de
Bu gönlümün rýzký senden olsaydý.

Huyun batsýn
Geçimsiz serseri!
Ne oldu baþýn göðe mi týrmandý
Aha da ben gittim
þimdi bulursun
Karedeki papazý...




Sermin Çýnar/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: