Çocukça
bir düþün vardý
senin bir zamanlar çocuk
herþeyi maviye boyamak gibi
geliþi güzel bir düþ deðildi bak bu öyle
bir çocuk ki telörgüsüz gülümser
"Tanrý’nýnda vardý eminim bir düþü
Adem ile Havva ellerindekiler ile yetinseydi belki de"
sizinde vardýr eminim
düþ kýrýklarýnýz
düþlemiþseniz bir tomar mutluluk
ya da bir avuç, her neyse
hadi anlat çocuk
ilkin siyah önlüðün telörgülere takýlýþýný
annen ki her defasýnda bir baþka yerini yamalamaya kalkardý
hani coðrafyasýný aratmazdý ortadoðunun
hadi onu geçtik
ya da hiç geçmeyelim
okul sonrasý, sýrtýnda dað gibi bir sandýk
kirlenmiþ ayakkabýlarýna göz dikerdin koca koca adamlarýn
aslýnda yüzünü gözünü boyardýn daha çok
sandýk amcanýn marifetli ellerinden düþmeydi deðil mi
sanýrým sýrf daha fazla eziyet olsun diye düþünmüþ sayýn bay iyilik sever
babadan oðula geçen bir miras gibiydi meret
senden sonra kardeþlerinde taþýdý sanýrým,
sen nasýl davul zurnalar eþliðinde devraldýysan...
neyse bunlarý geçelim, ya da hiç geçmeyelim
bak bir hesaplaþmadýr gidiyor, baldýrý çýplak geçmiþinle
hani bir düþün vardý ya senin
hani sürülmeyi bekleyen verimli bir tarlaymýþ gibi,
bekletiyordun ya hep bir köþe de
neyse çocuk, neyse
daha sonra tekrar görüþürüz nasýlsa
þimdi fazla tartaklamayalým bilincini
Allah esirgesin elimizde neyim kalýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.