Üçüncü Boyut İnsanları
Ýki durak ötesinde oturuyorum hayatýn
Her gün, her sabah belki bir otobüs gelir geçer diye
Koþuyorum, koþuyorum, koþuyorum…
Susarken de konuþurum ben,
Aðzýma geleni söylerim mesela
Sonra tekrar susarým,
Ve susarken de severim ben,
Üçüncü bir boyutta yaþarým hayallerimi,
Mesela senide alýr götürürüm bazen
Bazý geceler sen, ben deðil biz oluruz
Ben çok, çok severim kadýn
Çok severim, çok seviþirim
Düþlerimi de sattým artýk,
Ýçinde sen olan baþka bir düþle takas edemedim
En iyisi mi sen hiç olma
Bak sattým diyorum iþte,
Madem baþkasýnýn düþüne, düþmüþ, düþün
Düþünmesem de olur seni ben,
Sevmeyeyim mesela, hiç sevmeyeyim
Ne sen ,ne baþkasý olmasýn hiç olmasýn,
Üçüncü bir boyuta yalnýz gideyim,
Yeni düþlerim olsun,
Ana rahmine düþen ilk canlý kadar temiz ve berrak…
Býrak iþte be kadýn!
Bak gidiyorum ben,
Otobüste geldi zaten,
Hadi bineyim ve gideyim,
Kim bilir sen varken daha kaç kez daha koþacaðým,
Býrak be kadýn, býrak,
Hayat kaçýyor ben artýk koþamýyorum,
Gelmiþken kaçýrmayayým,
Bu sefer, bu sefer olsun artýk…
Sen sadece düþle,
Düþünde olup da, düþlendiðin birini
Çok sev kadýn, çok sev
Ve çok, çok kere seviþ onunla..
Hoþça kal kadýn hoþça kal,
Artýk bu duraktan da kalkýyor otobüs,
Ben ve benliðim gidiyoruz,
Baþka düþler kurmaya,
Bel ki baþka, bambaþka bir kadýnla…
Salih ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.