Ne geliþin bellidir, ne gidiþin âþikar, Sevgi deryasý olup, yüreklere akarsýn. Hazinende ne vardýr, nedir edindiðin kâr, Gününü gün ederken çok canlarý yakarsýn…
Senin bildiðin sevgi iki dudak arasý, Kaç insaný aðlattýn, kaçýnda aþk yarasý, Dengeler alt üst olur sana gelir sýrasý, O zaman buhar olup âsumana çýkarsýn…
Sevgi sence bir araç, olamadý amacýn, Hiç yüzün kýzarmýyor beyaz sakalýn saçýn, Gönlünde sýkýntý yok, bel civarýnda sancýn “Seviliyorum” deme! Ya utanç ya da arsýn..
Yaþýn kemâle ermiþ ne uslandýn ne durdun, Üstelik o kafana yumruklarýnla vurdun, Çoluk, çocuk torunla kaç defa baðdaþ kurdun, Davetkâr gözle hâlâ, “gel” der gibi bakarsýn,
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.