YÂR / SIZIM

Dört duvar yeþil zindan,
Kör kuyu diplerdeyim.
Susmuþum,
Sana susarcasýna susuzum…

Kutsal bir hasret bu
Aþk içre, aþk sýzým
Yâr yarasý dilimde o yâr sýzým
Can ezgisi söyler rüzgar, can’sýzým….

Bu þehir odur ki
Ahdetmiþ yalnýzlýðýma
Yeminler kurutmuþum, tutmazcasýna
Bu þehir odur ki
Kastetmiþ, mühürlenmiþ canýma…

Aylak bir yaðmur kuruturken gözyaþýmda
Ben hep sana cahil kalmýþým
Yýldýz avuturken en bilindik yalanlarda
Ben hep sende hakikat olmuþum…
Her yaðmurda ýslanýp sana
Tutkulu bir yalanýn itirafçýsý
Göz görmez Haziran gecesinde
En zor ölüm olmuþum….

Bir yalnýzlýk mýdýr, çaresiz ve sessiz ölüm?
Kýdemli bir yalnýzlýk mý çaresiz ve medetsiz bu zulüm?

Mevsim bahar, gül açmaz yalnýzlara
Hangi dal tomurcuklanýr yâre?
Revan olup da yol olsa rüzgar,ne fayda….
Aþk içre aþk sýzým
Yâr gönül mabedim, o yâr sýzým…



Sosyal Medyada Paylaşın: