bu garip baþýma belayý saran,
yýktý duvarýmý eyledi viran,
bana göz yaþýný hep reva gören,
zalým merhametsiz canan utansýn.
hep ben oldum çile çekip ezilen,
her derdi içine atýp üzülen,
reçetede ilaç diye yazýlan,
yaramý azdýran derman utansýn.
ele gülüp bana yüzünü asýp,
hazan yeli gibi baþýmda esip,
menzile az kala yolumu kesip,
katlime fermaný yazan utansýn.
ceylanlar su içmez gölümden benim,
tuzaklar eksilmez yolumdan benim,
kimseler anlamaz halimden benim,
baðrýmý yaran bu figan utansýn.
atlýnýn peþine kalmýþým yayan,
yüzünü çevirir sesimi duyan,
beni yarý yolda yüz üstü koyan,
kalbimi verdiðim insan utansýn.
cevdet altay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.