bahar geldi diye seviniyorsun
ama önünde uzunca bir
kýþ olduðunu unutuyorsun
saçlarýna düþen karlarýn farkýnda
bile olmuyorsun.
gelen her bahar ömürden
koca bir yýlý çalýp götürüyor,
sessiz sedasýz.
aynaya bir baksan,
yüzündeki çizgilerin
derinleþtiyini göreceksin.
yaþamadýðýn bir hayat var
o aynananýn içinde.
keþkelerle piþmanlýklarla
dolu bir yýðýn sorular var.
çocukluða nasýl veda ettiðini,
gençliðe nasýl merhaba dediðini,
nasýl evlenip çoluk çocuða karýþtýðýný,
çile dolu bir yolculuða atýlan
adýmlar var o aynanýn içinde.
çocuklarýn gözlerinin önünde,
nasýl emeklediklerini, nasýl
anne baba dediklerini,
nasýl yürümeðe baþladýklarýný,
ellerinden tutup okula heyecan
içinde gittiðini görüyorsun
o aynanýn içinde.
onlar büyüdükçe sen yaþlanýyorsun,
saçlarýn aðarmaya baþlýyor ,
dizlerin sýzlýyor yavaþtan yavaþtan,
attýðýn her adým seni yanlýzlýða,
çaresizliðe taþýyor aðýr aðýr.
gençliðin çýðlýk çýðlýða
uçup gittiði var o aynanýn içinde.
karlar eriyor diye sevinme.
eriyen her damla kar ,
umut çeþmesini suyunu
tüketiyor farkýnda bile olmadan.
eskiden serinleten rüzgar,
üþütmemeðe baþlýyor bu sefer.
anýlar paslanmaya yüz tutmuþ
bir demir yýðýný gibi,
gözünde canlanýp durur,
acý üstüne acý katarak.
yürüyemiyorsun ayaðýna
pranga takýlmýþ sanki,
attýðýn her adým
canýný yakýyor,
iþittiðin her söz,
YÜREÐÝNÝ
13.10.2012
cevdet altay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.