Yusuf bir kere düştü, kuyuya.
Hkn's
Yusuf bir kere düştü, kuyuya.
Sonra
Kahvaltý’da sana da bir çay koyuyorum.
Çayýn da tadý yok ya. Olsun
Sohbet eder gibi yapýyorum.
Sevdiðin þarkýlarý göðsüme saplýyorum.
Biraz daha senleþsin istiyorum vücudum.
Sana benzesin.
Sonra
En mavisinde karþýmda deniz
Parmak ucumda , tarihin en kanlý savaþlarý yaþanýyor.
Vücudum üþüdükçe,
parmaklarým acýdýkça soðuktan,
seni hayal ediyorum.
Duygular karýþtýkça denize,
ben sana karýþýyorum
Sana karýþtýkça, ben biraz daha ben oluyorum.
Sonra...
Akþam oluyor sevgilim.
Sen bilmem kaçýncý þehrin kaþifi olurken,
ben inancýmý yeniliyorum
aslýnda tanrýyla sana olan inancýmý tazeliyorum
ki
Dünyadaki bütün dinlere yemin ederim. ateþe tapanlar da dahil.
Seni seviyorum...
Sonra
Camdan her gece ayla þu tepenin kesiþtiði yere bakýyorum.
Tanrýnýn bi lütfu sanýrým bu bana karþý.
Deniz ve ayýn yan yana uyuþturucu kullanmasý.
Bir de manzaramýn önünde seviþmeseler keþke þu martýlar.
Canýmý acýtýyorlar ben saçlarýna bile dokunamazken.
Sesine karýþamazken.( ne acý)
Sonra
Üzerimden tren geçiyor geceleri.
Özellikle camdan aþaðý gözlerimi salladýðým vakitler.
Ölüme pandik atýp kaçtýðým saatler.
Göðsümün içinde infilak etmek üzere olan bir tren
hiç vaktini kaçýrmadan tam üzerimden geçiyor ve patlýyor.
Can ve mal kaybý yok.
Sadece deste deste sen düþüyor vagonlardan.
Toplamasý yine
gözyaþlarýma kalýyor.
Sonra
Sonrasý yok sevgilim!
Özledim seni,
asit yaðmurlarý gibi.
Sibirya kýþlarý gibi.
Kan gibi.
Þu an ne yaptýðýný bilmiyorum,
kimlesin, neylesin, hangi tavan arasýndasýn
hangi betonun soðukluðundasýn
hangi yarayý
kýrmýzý et parçacýklarýnla dikiyorsun bilmiyorum;ama
Annem kadar özledim seni.
Þimdi daha çok merak ediyorsun beni deðil mi ?
Yalvarýrým etme.
Yalvarýrým merak etme beni.
Gerdir kelimelerini aðzýnýn içinde
Fýrlat dudaklarýndan bir bir
Yüksek rakýmlý cümleleri
mavilere...
Dar aðacýmdaki o kalýn ilmekli ipi,
Senin gözlerinden sarkýt boðazýma
bitti de
bir deri bir yüze hakimken
simsiyah bir plastik bir tabiatý kaplarken
bitti de
bir soluk bir solukla cisimsiz çarpýþýrken
bir dudak bir kumral bir surete mesafesiz dokunurken
bitti de
ve sus.
Sonra son biþey daha
Yokluðun öyle bir düþtü ki içime, seni alsam koysam
ikimizde bu kuyuda kayboluruz,
bu yüzden
Yalvarýrým git.
Yusuf bir kere düþtü, kuyuya.
þimdi yalvarýrým.
Yalvarýrým git.
Hakans Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.