Kılcal Damarlar Senfonisi

Bugün sýv’as’ý dökülmeye yüz tutmuþ bir evde, jiletlerden zincir yaparak kendimi bileklerimden tavana as’tým.

Gelsene kadýn bu eve , sýrnaþ hadi yalnýzlýðýmýn ortasýna.
Suistimal et yine bedenimi , kalabalýklaþtýr yalnýzlýðýmý , çoðalt yaralarýmý , tuz bas hadi acýlarýma. Korkma kadýn ben öldüm !
Gel hadi oyun oyna cesedimin etrafýnda; Mesela saklambaç oyna , belki yine bulurum seni , dayanamam bilirsin yalnýzlýðýna…

Öldüm iþte kadýn ! et týrnaktan ayrýlmaz , seni kendimden koparmam gerek dedin ve gittin.
Siktir git kadýn.
Ben seni ne etime ne týrnaðýma vaat ettim .
Ben seni bileklerime hapsettim. Damarlarýmda tutulduðun hücrenin tek anahtarý paslý bir jiletti, onu da sana bugün hediye ettim.
Kaçtýn iþte , bak etrafýna her taraf sen kokuyor , senin adýnla kaynayan kanlarýmýn üzerinde duruyorsun , koþuyorlar özgürlüðe , ne mutlu sana kadýn !

yüzmeyi biliyor musun ? hiç yüzdün mü ? senin için doldurulmuþ bir kan havuzunda.
Ýyi koku alýr mýsýn kadýn ? güllerin papatyalarýn kokusunu.Peki kan kokusunu bilir misin ? En küçük özüne tomurcuðunda ki zerreye kadar senin kokunu taþýyan kan kokusunu tanýr mýsýn ? Merak etme ölüm bugün hepsini öðretecek sana bilmesen de.


Korkma kadýn ! ilk defa ölmüyorum.
Gidiþinin yýl dönümünü kutlamak lazýmdý , seni buraya getirmemin tek sebebi de bu zaten.
Gözlerimin y’as günü bugün senden ayrýlalý tam bir yýl oldu .Baktýn mý gözlerime ? çürümüþler mi ? hiç baktýn mý gözlerime ?
Neyse siktir et. Gözlerimin içinin hep güldüðünü söylerler. Yaðmur yaðarken de kim bulutu düþünüyor ki zaten.
Peki göz yaþlarým onlarýnda doðum günü bugün bir yaþýna girdiler. Baktýn mý cesedime ?
Hiç var mý gördün mü ? bel ki kirpiklerimde as’ýlý kalmýþlardýr son zamanlarda doðar doðmaz intihara meyilli çok gözyaþým var…
Hadi durma yak bir sigara mum niyetine bas yüzüme , kutla doðum günlerini çocuklarýnýn. Sonra onlara eþlik ederek beni bir kefene sarar gibi sar kollarýna…


Hadi göm beni avuçlarýna kadýn !
Nasýl deme göm iþte. Sen giderken ben sana nasýl gidersin demiþ miydim hayýr ! nasýl susup dilimde ki tüm damarlar çatlayana kadar diþlerimle bastýrmýþsam boðazýmda ki kelimeleri sende öyle baþaracaksýn bunu.

Titriyorsun kadýn ! dokunma bana !
Bir ölüyü canlandýrmak en büyük günahtýr.
Sus kadýn ! Aðlama. Ýçimde ki Ýsrafil sur’u üflemek üzere uyandýrma beni. Bilirsin benim meleðim sensin.

Aðlama kadýn siyah sürmen akmasýn cesedime,
g’öz bebeklerin gelir aklýma , sen bilmezsin , üzümün öz’ünden yaratýlmýþ gibidir onlar , baktýkça sana þarap gölünden çýkmýþ gibi sarhoþ olurdum.

Hadi git kadýn ne olur.
Nasýl giderim deme bir yýl önce nasýl gittiysen öyle git iþte.
Bakma arkana yine , merak/da etme.
ayný ceset , ayný beden , ayný ölü iþte.
Git artýk ne olur ! kalabalýk etme..

Seni yaratana da sözlerim var daha...

Hakans Þahin Kýlcal Damarlar Senfonisi 2
Sosyal Medyada Paylaşın:

Hkn's Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

peygamber çiçeği Saat 00.00 Yüreğimin yarısı Yusuf bir kere düştü, kuyuya. orospu şehir Ölüler hep soğuktur bu tanrının kuralı. babalar yetim babalar bana küsmüştü Kılcal Damarlar Senfonisi sevda da dahil gidiyorum. ahh bu istanbul’un kırmızı ışıkları Bilincim kapalıydı