Mahzun Yüzlü Şövalyeler

Yaðmur giyeriz güneþli sabahlarda
Susuz kalmasýn diye sahipsiz çiçekler;
Göz ucuyla besleriz her daim köklerini
Vardiyalý fahiþeleriyiz karýn tokluðuna.

Ve illa bir kýz çocuðu ölür aksi gibi
Tam gülmek gelmiþken aklýmýza;
Cebimize koyar saklarýz sonraya
Buruþturulmuþ kanlý mendillerimizi.

Ne yýldýzlar uyudu yataklarýmýzda
Utangaç uzay kuþlarý kanatlanan
Büyüleyici cývýltýlarýyla þafakta
Güneþ tokat attýðýnda yanaklarýna…

Ama anlatamayýz her hatýramýzý
Üzülürüz incitmekten çocuklarý
Bugüne kadar hiç yaþamamýþ
Ve görmemiþ gördüðümüz rüyalarý…

Yorgun savaþçýlarýyýz Venüs’ün
Her sabah cenk ederek doðuda
Karabasan rüyalarý karanlýkta
Oklayan kýzýl dikenleriyiz Gül’ün.

Tanýrsýn bizi þakýrýz daraðaçlarýnda.
Pamuk þekeri olur son arzumuz;
Pembe bulutlar götürmek için
Kaybettiðimiz eski dostlarýmýza…

Sosyal Medyada Paylaşın: