Nar'İn Kaldırım

Asýldý yüzüme gerçeklerin,
Nasýldý hatýrlamak, söyler misin?

Öyle bir denk geldi ki anýlar,
Böylesine niþan almamýþtý beni gözlerin

Özümde çözemediðim bir kadýnýn,
Onikiden doksana vurduðu adamým.

Adamlýk yüreksiz olmazmýþ meðer,
En adam yerimden koptun, yalnýzým..

Sen benim ve adým senin yanýndan ýrak,
Bari beni bana býrak.

Giderken akýttýðýn göz yaþýyým ben,
Sýrýlsýklam ve bi o kadar kurak..

Kal’dýrýmlardan gidiyorsun,
Bana muhtaç olur toprak.


Her mevsim senin olsun,son bahar benim,
Dile gelse de anlatsa dalda kalan son yaprak..
Saçlarýna pamuk derdim, gözlerin denizim,
Þimdi yeller koku’nsuz eser bu yana, gözlerin kurak..

Sað yaným solum kadar dargýn,
Kýrýlan kalbim deðil, kan’adým,
Son’su’za dek güzelliðini düþleyeyim,
Ardýnda bir adamý, adam gibi býrak..


| Emre Ýnan
| Emrah Nargöz
| 10 Ekim 2012 Çarþamba
Sosyal Medyada Paylaşın: