Öyle Garip Ki...

Öyle Garip Ki...
öyle garip ki sensiz bu þehir;
öyle içli,
öyle dolu ki yüreði,
ben hýçkýrýyorum,
o, gözyaþlarýna boðuluyor…

öyle garip ki sensiz geceler;
gökyüzüne baksam.
yýldýzlar üzerime dökülüp,
ayak uçlarýmda kayboluyor…

öyle garip ki sensiz mevsimler;
zemheride çiçekler açýyor,
ilkbaharda soluyor…

öyle garip ki sensiz hayat;
umutlarým varken yarýnlardan,
bir bir tükenip,
yok oluyor…

öyle garip ki sensiz duygular;
içime hep hüzün doluyor…

ve…
öyle garip ki sensiz günler;
güneþ doðmadan gece oluyor…
Sosyal Medyada Paylaşın: