hep sýfýrdan baþlýyorum seni yazmaya alaca karanlýgým ünlem iþaretlerimle dolusun aklým ne zanam sana kaysa gökkuþagýnýn rengin’de bogulur’sun sadece bu degil tabi gözlerin var bir de istanbul denizi arþu’ala mehtabýn renkleri ne kada’rda yakýsýr süt’ten beyaz gerdanýna lal ederdilimi sabah güneþi seninle doðar pencereme karným guru’dar sana acýkýrým seninle degiþir bütün sosyal faliyetlerim cihan hükmeder en’damýna sende baþka birþey var hisseder yýldýzlar kýskanýr tutunamaz’lar gökyüzü’ne teker teker kayar’lar þafaðý’na tutulmuþtur birkere benim aklým fikrim niyazým fermaným sendin daima þimdi ne hacet’ki sana boynum kýldan ince vur....! deseler cellat’ta gözlerini görüp ölmek isterim benim ahirim de evvelim de sensin ecelim!de yaþama sevinçimde sen ol yeter daðlar sesimi duyar sana söyler bu kalbim sana meftun olmuþ hiçran olmuþ deli’yi ne padiþah ne de kral zapde’der
Sosyal Medyada Paylaşın:
nihalhaymana Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.