Geceler
Gece,
Uçsuz bucaksýz dünyanýn kapýsý…
Med cezir gibi týpký…
Mutluluklarýn,
Hayallerin,
Hüzünlerin
Karabasanlarýn habercisi.
Birlikte herþey;
Yakamoz, yýldýzlar ve mehtap…
Aþka, sevgiliye, günaha, sevaba davet…
Derin nefes çek kokusuna.
Usulca sokul sevgilinin koynuna.
Arsýz, hoyrat, tutkuyla seviþ.
Mutluluktan kelebek ol uç;
Kanat çýrp yedi kat göðe.
Baþýn dönsün sonra,
Yavaþça düþ sevgilinin kollarýna
Bir baþka gece
Acýlarýn üstüne asfalt döker sahil.
Tatlý tatlý, dalgalarýyla döver;
Yüzünde bir tebessüm, huzur…
Belki de fýrtýna öncesi sessizlik!
Öyle geceler var ki
Lal olursun.
Çýðlýklarýn içinde kopar,
Boðazýn yýrtýlýr da sesini duyuramazsýn.
Baþýný yastýða koydukça
Bir el boðazýný sýkar,
Yatamazsýn.
Gece asýrlar kadar…
Bir mahkûm gibi volta atarsýn.
Naftalinleyip kaldýrdýðýn bütün acýlar
Gece karanlýðýnda bir bir dökülür.
Acýlar üstüne çullanýr,
Sol yanýn oluk oluk kanar.
Etrafýnda yüzlerce yarasa kan içmek için bekler.
Gece seni yedi kat yerin altýna atar,
Üstüne avuç avuç toprak döker.
Bir parça ýþýða
Binlerce besmele çekersin.
Kýbleye yönelir
Ellerin semada,
Sicim gibi yaslarla
Tövbe edersin…
09.10.2012
Cobanyildizi_sessizsabir
Þiirime sesiyle Ruh olan AHMET ORMANCI Beyefendiye sonsuz teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cobanyildizi_sessizsabir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.