çocuk olsam
yolun yarýsýný çoktan geçmiþken
salýversem bütün çýplaklýðýyla
içimde hapsettiðim çocuðu.
Kanat açsa mavi göðe
buseler kondursa yanaðýma
kýrlara salsam, papatyalar toplasa,
Baþýna taç,
Ya da kolyeler yapsa gerdanýna
En yükseleninden
uçurtmalar uçursa gökyüzüne
kocaman açsa gözlerini
rüzgârlar savursa saçlarýný
etekleri dolaþýp bacaklarýna
caddenin en kalabalik yerinde
mutluluktan seke seke yürüse yeryüzünde
pamuk þekeri tutuþtursam eline
atlýkarýncalara bindirip doya doya güldürsem
Nereye kadarsa çocukluk, oraya kadar yaþatsam
Bir anda dünyaya kafa tutsam
hani elimde sihirli bir deðnek olsa da
deðdirsem ucunu dünyaya
bir uçurtmanýn ipinde birleþse çocuklar
Hani diyorum ki...
bugün öylesine çocuk olsam...
11.08.2012
(Yaðlýboya tablo bana aittir.Silme teknigi ile)
cobanyildizi_sessizsabir
Þiirime sesiyle Ruh olan AHMET ORMANCI Beyefendiye sonsuz teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cobanyildizi_sessizsabir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.