SEVDA İSE EĞER...
Bir esen rüzgar
Bir de tükenmeyen özlemler yakar benliðimi.
Ne dile dökebilmiþsindir ne de yutabilmiþsindir diþlerinin arasýna sýkýþan iki lokma sevdayý...
Kalbini kavurur ya hani,gözlerini uzaklara daldýrýr,
Her hatýrladýðýnda derinden bir "of" çektirir sana ,
Ýþte kardeþ tam ondan gönder bana!
Dumaný üstünde,heyecaný taze olsun.
Çok çektirtmesin ama fazla özletmesin de.
Bir rengi olacaksa eðer karartýlar barýndýrmasýn içinde,
Düþler gibi pembe olsun.
Ne ulaþýlmaz olsun ne de çok kolay...
Ama imrendirsin, hayýflandýrsýn herkesi,
Hüznü fakir saygýsý ve hürmeti sonsuz olsun.
Öyle bir yaþatsýn ki kendini doyumsuzluk onda can bulsun.
Daha yok mu dedirtsin küstahça,
Eðer yüzsüzlük olacaksa böylesi olsun.
Sarmaþýk gibi bunaltmasýn ama gün döndü misali de sadýk olsun.
Sevdasý mihrabý ise eðer ,
þahidi de þerefedeki sarhoþ eden sesi olsun
Gözler dalsa da rüyalara,
Gönüller hep güzelliðiyle uyanýk kalsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.