Yorgun düþen bakýþlardan arta kalan Rengi solmuþ suretimden düþen bin parça Kapýp gidiyor ömrümün aydýnlýðýndan, beni derde salan
Yüreðimde beslediðim efkâr tomurcuklarýnýn Bereketi yaðýyor soysuz isimlerle Yetimim kendi kanýma En çokta doðduðum topraklara Bundan kararlýyým, suskunca Bir avuç ben býrakmaya
Ezilmiþ duygularýn haykýrýþý büyük olur Ansýzýn vurur darbesini En içten isyanlarla duyurur sesini
Korktukça yaþamýn kara yüzünden Düþer elden avuçtan, kan revan bu beden
Çekip eli eteði zindan soðuðu vurmuþ bedenlerden Kabuðuna sarýlmalý vakit çok geçmeden
Ey canýna yandýðým dünya Dönüp dolaþýp çarpýyorsun ya Olur, olmaz zamanlar da Yanasýn yýkýlasýn Böylesi dilsiz, bedeni topraða saldýn ya
s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
HELİN. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.