Çocukluğumun Köyü.

Çocukluðumun Köyü

Doðduðum ev
Koþuþturduðum yollar
Dolaþtýðým yerler
Suyunu içtiðim çeþme
Dut bahçeleri
Tadýna doyulmaz karadutlar
Benim o düzel köyüm
Þimdi nasýldýr kim bilir.
Deðiþmiþ mi bilmiyorum
Deðiþtirmiþler mi.
O dut bahçeleri
Duruyor mu hala.
Çeþmedeki o ceviz aðacý
O görkemli görünümü ile
Yoksa kestiler mi
Bilmiyorum.
Kimseye de sormak istemiyorum.
Su yoluna diktiðim
O kavak aðaçlarý
Büyüdüler mi acaba
Yoksa kurudular mý
Bilmiyorum.
Gitmeye de korkuyorum.
Gitmeyeceðim
Hep hayalimdeki gibi kalsýn
Ýsterim.
Çocukluðum gibi.
Soðuk sularýyla
Temiz havasýyla
Kurduyla kuþuyla
Vahþi görünümüyle.
Meþe aðaçlarýndan oluþan
Koyu gölgeli bir orman
Evlerin üst yamaçlarýnda
Eski kültürlerin varlýðýný andýran
Oyulmuþ kaya parçalarý
Yüksek duvarlar oluþturan
Dimdik
Bir kanyonu andýran
Bir iki nokta dýþýnda
Geçit vermeyen
Adýna taht dediðimiz
Alabildiðine geniþ
Köyümüzün üst sýnýrýný
Baþtan baþa çizen
Bir geniþ alan
Geniþ bir bölgeydi.
Çok iyi hatýrlýyorum
Orada yalnýz baþýna dolaþmak
Tek baþýna gezmek
Ürkütücüydü.
Düz duvarý andýran
Yirmi otuz metre yükseklikte
Yan yana bitiþik sýralanmýþ
Kayalarýn üstü düz bir araziydi
Çýplaktý
Bodur aðaçlar vardý
Köyün ekilebilir tarlalarý
O kanyonun üstündeydi.
Ýncir aðaçlarý vardý
Kayalarýn çatlaklarýnda
Kalýn gövdeleriyle
Vahþi bir görünüm verirdi.
Vahþi kuþlar yarasalar beslenirdi koynunda
O meþe ormanýnýn içinde
Yabani armut aðaçlarý vardý
Þekok derdik
Meyvesi mayhoþ olurdu.
Alýç aðaçlarý vardý
O koyu gölgeli meþe ormanýnýn
Yabani meyveleriydi.
Bal arýlarý vardý
Kanyonun ulaþýlmaz
Yüksek yerlerinde
Bal yaparlardý.
Sadece bakakalýrdýk
Kayalardan aþaðý sýzýp akan bala.
Ýþte benim köyüm
Çocukluðumda aynen böyleydi.
Patika yollarý vardý
Bað bahçeye
Yazý yabana
Komþu köylere baðlanan.
Hep böyle kalsýn diyorum
O haliyle bileyim diye gitmiyorum
Çocukluðumun köyüne.
Týpký çocukluðum gibi
Birdaha yaþanmayan
Eski anýlar gibi
Öylece kalsýn anýlarýmda
Hep öyle hayal edeyim diyorum.

Fikri Küçükukur


Sosyal Medyada Paylaşın: