Boþa koydum dolmadý, azlara selam olsun.
Senin münbit yanýný; bulamadým be dünya!
Hep aldandým iþvene, bilmem ki nasýl yolsun?
Elimi ellerinden; salamadým be dünya!
Sevgini ciðerimden; yolamadým be dünya!
Doðduðun günden beri, hiç yakamdan düþmedin.
Altýna odun attým, ne yaptýmsa piþmedin.
Bürledim üzerini, kývamýnda þiþmedin
Billahi senden uzak; kalamadým be dünya!
Vuslatý pýnarýnla; sulamadým be dünya!
Kör talihim çileymiþ, daldan dala savruldum
Aþkýn kýzgýn deminde, gazel oldum kavruldum
Sararýp çöle döndüm , acýlarla kývrýldým
Þifanýn ortasýna; dalamadým be dünya!
Mutluluðu ucundan; yalamadým be dünya!
Kanat açtým daðlara, çiçek çiçek dolaþtým
Envayi çeþidinden, polenlere bulaþtým.
Çabaladým yýllarca, hainlerle dalaþtým
Þehidimin öcünü; alamadým be dünya!
Ýçimdeki atlarý; salamadým be dünya!
Fanilik buymuþ meðer, çabalamak boþuna;
Heves edip deðmezmiþ, bir zerrecik taþýna.
Yar diye vurulmak mý, senin hilal kaþýna?
Piþman olup tövbekar; olamadým be dünya!
Sazý senin havanda; çalamadým be dünya!
Ýsmail Süklüm
Anlamadýn dilimden, boþa konuþtum demek
Senin amacýn belli, durup durup can yemek
Heba olacak bir gün, biliyorum her emek
Coþkun hülyalarýna, dalamadým be dünya
Çýnar olup da bir kök, salamadým be dünya ...DAÐ GÜLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.