SAVRULMUŞ BİR KÖZ

SAVRULMUÞ BÝR KÖZ

Uzundu elin, Van Gölü derin
Savrulmuþ bir közdüm ben
Sönecektim oralarda
Alýp yüreðine koymasaydýn beni.
Sarsýldý Van Gölü
Alýnca sevdayla beni yüreðine.

Uzundu elin, Van Gölü derin.

Taþýrsýn yedi dað omuzlarýnda
Eksilmez kocaman gülüþ yanaklarýnda
Savrulmuþ bir közüm ben yüreciðinde
Gamzendeki pýnar yol alýr bana
Güldüðünde çarpar yüreðim.

Bir ayran tortusu Van’ýn göbeðinde.

Kýskanýr dört basamak merdiven
Bir kitaba benzeyen duruþunu
Davetkâr gülüþün çaðýrýr beni,
Unuttun mu yoksa
Ortasýndayým yüreðinin?
Ne sönen bir közüm
Ne de kavuran çirkin bir sýcak.

Çirkinliðin öldürmez içindeki
Yýldýrým renkli gökkuþaðýný.

Saklambaç oynarýz yüzümüz
Gelgitlere kum döken martý olsa da;
Barýþ hep sýðýnýr gölgemize
Saklanýrken güneþ
Ayak izlerinde beni toplar bulutlar.

MUSTAFA SÖYLEMEZ 08.EKÝM.2012

Sosyal Medyada Paylaşın: