Bir yorganýn altýna sýðýnmýþ umutlar, Gökte yaðmur var, kalpte korkular. Mum ýþýðý çoktan tükenmiþ, çocuklar uyanýrlar, Evde anne yok, akþam vakti kahvaltý yaparlar. ... Dört duvar oyun alaný, akþam gelecekler var, Acaba anne ne getirecek, poþetinde ne yiyecekler var. Çok daðýnýk ev, külkedisi olsa da temizlese keþke, Keþke çocuðun dilinde, annenin keþkeleri belki doðacak düþte. ... Bir nine vardý, torunlarýna þefkatti, hayattý, Ýlk hayattý kaybolan evde, eve ölüm ilk böyle uðradý. Yýllar geçti, bir arkadaþ evin ona ait köþesinde yýðýldý, Uzaktaydý bir çocuk, görmedi, baba diye aðlayarak ölmedi. ... Þimdi evde tüter dumanlar, ateþler ciðerlerde birikmiþ, Bir çocuðun düðünü var, oyunlara iþler, aþklar karýþmýþ. Çok telaþlý anne, didiniyor, derdi de baþýndan aþmýþ, Yoksa yeðen gerçek mi? Bir çocuk bu soruya takýlmýþ. ... Anne dümenin baþýnda, okyanuslarda yüzüyor ev, Hayat onlarýn karþýsýnda, iki yüzlü haþmetli bir dev. Þiir yazýyor bir çocuk, ölmemeye gayretli, hayata bir sözü var, Sözü var annesine, ruh olmuþ babasýna, ninesine sözü var.
Byakuya/Chire Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehlikam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.