Uçarým ben her gece yýldýzdan, yýldýza. Bir o yana, bir bu yana. Ebemler bize, biz ebemlere durumu; Misal, Venüs soðuk zarafetiyle Daha dün evimde Konuktu…
Bir gece hele; soðuktu diye, Süzüldüm ateþin oðluna, divane. Üþüþüp ýþýða, yýkandým nurla. Koca ayýyla kuzeyde koþmuþtuk, Donduk!
Ve nihayet mutlulukla, Kapayýp gözlerimi karanlýða, Gülümseyerek takacaðým kanatlarýmý. En hýzlý yýldýzýn tepesinden, Zýplayacaðým karanlýðýn kalbine Ýçimde kalan son nefesle…
1996
Sosyal Medyada Paylaşın:
safak sen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.