Seni özlediðimde öyle öfkeleniyorum ki Kendimle kavga ediyorum Keþke diyorum Keþke Senin yerini doldurabilecek Daha büyük bir sevgi olsaydý yüreðimde Tutsaydý minik elleriyle ellerimden Gözleriyle dokunsaydý gözlerimin derinine Kocaman gülümsemesiyle Ferahlýk verseydi yüreðime Beklemenin aðýrlýðýyla ezilirken Eþlik etseydi gözyaþlarýma Son nefesimle “Seni seviyorum” dediðim nefesimin yarýsýný Ninni söyleyerek harcayabilseydim Senin için uykusuzluk nöbeti tutturduðum gözlerim Onun baþucunda bekleyerek geçseydi
Keþke Keþke diyorum Düþe kalka bugüne gelen sevdamýzýn adýmlarýný Saymak yerine Onun adýmlarýný izleyerek geçirebilseydim Yüreðim Seni özlemenin acýsýyla deðil Onun caný acýmasýn diye hoplasaydý yerinden Ne çok keþke var yüreðimde bir bilsen
Acaba diyorum Duygularým reþit olduðunda girseydin yüreðime Yine böyle sever miydim? Çocukça bir aþk deyip vazgeçer miydim? Vazgeçmezdim diyen ses yankýlanýyor yüreðimde Çýðlýðým dayansa þehrinin surlarýna Sonsuza dek kalsa kulaklarýnda Öyle çok seviyorum ki seni Doðmamýþ çocuðum gibi
Tarifsiz bir hasret çöküyor gece yarýsý olunca Yalnýzlýk karabasan olup vuruyor sol yanýma Derin bir sessizlik Ve sensizlik getiriyor karanlýklar Hayatla ve seninle Kopuyor tüm baðlarým Saatlere þafak saydýrýyorum gün ýþýðýna dek Zemheri ayazý oluyor ay ýþýðý Uçurum oluyor gökyüzü D/üþüyorum Sarýlýr mýsýn sevgili Ankara seni çok özledi Gel Çok geç olmadan Hasretimin kýyameti kopmadan gel Yüreðim mahþer yeri olmadan gel
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.