Bilsen ne sitemler düþtü dilime, Bülbül küsüp gitti gonca gülüme, Özlem silahýný alýp elime, Kalbime bir kurþun sýktým aðladým…
Ne yaptýmsa sensiz yüzü gülmeyen, Çaðýrsam ardýmca koþup gelmeyen, Avunmak bilmeyen susmak bilmeyen, Bu hýrçýn gönlüme baktým aðladým…
Seni senden bilip aþk sandým diye, Verdiðin her söze aldandým diye, Kanlý gözyaþýma sen bandým diye, Ben benim hatrýmý yýktým aðladým.
Geceler sessizdir þimdi burada, Ruhum sancýlanýr hoþ bir yarada, Gönlümden gönlüne bakýp, arada Hüznün mihrâbýna çýktým aðladým.
Ne kaçýp kurtuldum ne geldin geri, Söyle neydi sence aþkýn ederi, Terk edip gittiðin o günden beri, Bensiz aynalardan býktým aðladým.
Köle düþtü ömrüm sen kafesinde, Ben varken, sen oldum her nefesimde, Sensiz saatlerin hasret sesinde, Ben benim canýmý sýktým aðladým. Senden kalan beni yaktým aðladým…
YusuF Mescioðlu Altýekimikibinoniki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.