62
Soðuk tren garlarýnda dökülürdü bir mevsim
Boþ vagonlara hasret doldurulurken gizlice
Paslý raylar þahitliðini yapardý paralel ayrýlýklarýn
Siyaha bürünmüþtü trenler
Dolarken terkine siyah sürülen yüzlerin hüznü
Yangýn isine dönerdi geçmiþin tünelleri
Direkler koþarken arkasýndan trenlerin
Küçük kasabalar yanardý ateþ böcekleriyle
Garip her yolcu izlerdi uzak þehirleri
Þarka güneþe doðru bir yolculuk baþlardý raylarda
Bacasýndan duman tüten köy evleri uzaktý
Parmak uçlarýmda bir dokunma özlemi
Kumanya oldu son okuduðum yar mektuplarý
Gözde bir yorgunluk tüm yolcular s u s t u
Ýki nota arasý
Beklerken bir türkü dilimde
Bilinmeyen küçük istasyonda diþim kanattý dudaklarýmý
Sabrýn suyu içildi sözsüz…
Karanlýk tünellerin içinde çekilirken nefes
Yol uzadý güneþ utandý çýkmadý
Rahmine doðru giderken günün þafaðýna
Yol uzadý karanlýk boðdu
Oysa birkaç dakika sonra birlikte doðacaktýk düþlerimizle
Demir eriyip su olurken içimizde
Belki bize bir martý seslenecekti kavuþmalarýmýza…
Tren yollarýnda sallanýrken vagonlarýmýz
Sana giden yollarým Divriði aktarmalý olsa da
Sevdim seni..varsýn her mevsimim rötarlý kalsýn….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.