Ben öðretmenim:
Tanrý’dan aldým görevimi
Ýnerken yeryüzüne,
Var oluþla baþladým öðretime,
Adem oldum,
Doðayý tanýttým neslime,
Nuh olup deryalarda yüzdüm:
Uçurdum güvercinleri gönüllere
Sevgi tohumlarý ektim,
Musa olup:
Saraylarýnda büyüdüm firavunun,
Firavunluðu yýkmak,
Son vermek için köleliðe,
Yollar açtým geçilmez denen denizlere…
Ben öðretmenim:
Sevgi derim, aþk derim, dostluk derim
Ýnançla,
Yýlmam doðru bildiðim yolda
Yarýþýrým zamanla,
Gün oldu akýttým göz yaþlarýmý
Ýçime Yakup Yakup sabýrla,
Zindanlara düþtüm karanlýk gecelerde
Yürekleþen azmimle
Aydýnlattým hapishaneleri,
Okul yaparak birer birer
Yusuf gibi güzelce
Gerçekleþen düþlerde…
Ben öðretmenim:
Arar bulurum size ilimi,
Dünden, bugünden, Çin’den
Alýn derim belleðinize,
Üstün tutarým yazýlarýnýzýn maviliðini
Þehitlerin al kanýndan,
Üstün tutarým sevgiyi, kardeþliði,
Erdemli yaþamýmla
Yok ederim ayrýcalýklý baskýlarý,
Taht kurduðum gönüllerde
Özgür düþüncelere
Muhammet’çesine bayrak açarým
Ýnançla…
Ben öðretmenim:
Açarým mektepleri milletime,
Köy köy, oba oba, dað dað,
Geçerim tahta baþýna
Kaderini yazdýrýrým
Kendi diliyle halkýma,
Ben baþöðretmenim:
Ýlim derim, irfan derim ilke ilke
Müjde derim, iþte derim eserim
Hür ufuklarýnda ülkemin,sonsuzluða giderim…
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.