Sevgi cennetinde
Günler coþkuyla yaþanýr
Gülü, goncayý, sevdayý
Yeni bellerken diller,
Bir avuç toprak sorgulanýrken
Þeytan, nefis, þer üçgeni
Yýktý özümü…
Zaman ötesinden
Kurgulanan benliðim
Düþerken çöllere,
Aya baktým, yýldýzý gördüm
Umut aktý göz yaþlarýmdan
Sevdadan çileler ördüm…
Serendip Daðý sýrdaþým
Yücelir gönül arþýma,
Umut yollarý tükenmez
Acun ýssýz, dünya vahþi
Bilinmeze giderken yüreðimi
Bilendi, sezendi varlýðýmýn banisi…
Azmimi diri tutup
Haber saldým aylara,
Özümdeki sýrlarý
Ad koydum birer birer
Yeþillenmiþ daðlara,
Muþtular bekledim sevda yüklü
Aðaçlardan, uçan kuþlardan…
Göz yaþlarým aynalardý
Titrerken benliðim avuçlarýmda
Müzdelife’de buldum
Aþkýmýn eczasýný
Ýçerek, özümledim ruhumda
Sevgiyle kader ettim kalbime,
Cebeli Rahme ye yaðan yaðmurdan
Ödülünü alan nefsim,
Fani de olsa ikram edilen dünyada
Bir kutlu ev ördü Rabbime…
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.