ATEŞLERDE YANIYORUM

Ey kalbim bukadar yas tutma
Bukadar susma yaþadýðýn acýlarýna
Biliyorum ruhun bile acý çekiyor
Biliyorsun ki savaþmak zorundasýn
Bütün acýlarýna raðmen dik durmalýsýn
Biliyorum sende çok yoruldun artýk
Þunu çok iyi bilmelisin ki, bende
Ne yapacaðýmý þaþarmýþ bir haldeyim

Ardým sýra bir fatiha bile okuyaným yok
Bilmem ki kime aðlasýn bu gözlerim
Bilmem ki kime yansýn yüreðim
Dünyaya geldiðim günden beri
Ardýmdan yas tutaným bile yok
Biliyorum ki ben öldükten sonra
Bayram edecek doslarým düþmanlarým
Gülün ey dünya sizlerde gülün halime

Sanmayýn ki bu devran böyle gidecek
Gün gelecek sizler ahýtlar yakarken
Ben uzaktan kahkalar atacaðým
Bedeninize kör kurþunlar saplandýðýnda
Yüreðimde ki yýllardýr yaþadýðým
Yangýnlarýmý anlayacaksýnýz her biriniz
Ölüm bile acýtmayacak bedeninizi
Korkaklýðýnýzýn hükmünü aðýr öderken
Yýlanlar akrepler saracak bedeninizi
Toprak bile zaman gelecek gülecek
Bu bizlerin zavallý kalmýþ halimize

Ahhhh ömrümü yoluna adadým hayat
Beni uçurum boþluðuna salarken
Bir an olsun bile hiçmi düþünmedin
Bu adam böylesine çekilmez acýlara
Katlanabilirmi diye hiçmi düþünmedin
Beni çýkýlmasý bile mümkün olmayan
Karanlýk zindanlara kapatýp gittin
Susma yüreðim bukadar susma
Ahlarý içine çekip bukadar susma
Haykýr içindekilerini tüm Dünyaya...

Ufuk GÜNEY





Sosyal Medyada Paylaşın: