CANIM İSTANBUL

Lalelerin, sümbüllerin, güllerin
Eteðinde çalar rüzgar zillerin
Nevizadeden nihavent taksimi
Kumkapýda gönül alýr seherin

Alevlenirken semanýn perdesi
Baþlar Beyoðlu’nun gündüz neþesi
Kýz kulesi, Üsküdar’ý kucaklar
Galata’ dan Hezarfen’in gölgesi

Saraylarýn, yalýlarýn, surlarýn
Haþmetini selamlar vapurlarýn
Çamlýca tepesine kaþ, göz eder
Paha biçilemez, ahu nurlarýn

Adalar, þen hanenin dört güzeli
Kýnalý, Burgaz, Büyük, Heybeli
Ah! Mehtaplarý öpünce geceyi
Kovarlar gamý, sunarlar neþeyi

Eminönü’ n çarþý vakti pür telaþ
Acýkana balýk ekmek ucuz aþ
Yeni cami’nin oyunbaz kuþlarý
Beklerler hayýrlý elden darý aþ

Piyer Loti’ n Haliç’in has bahçesi
Altýn boynuzun tarassut kulesi
Sabah keyfin Emirgan’da demli çay
Eyüp sultan’ da ikindi kahvesi

Ulu kubbende yanýnca kandiller
Sultanahmet’ de meþk eder bülbüller
Ezanlar yedi tepeden seslenir
Süleymaniye’ de coþar müminler

Gönüllere aþk nakþeden zarif yar
Her inanç evinde özgür, bahtiyar
Dalmýþým maziye seni anarken
Hiç fark etmeden olmuþum ihtiyar

Ömrü tükettiðim þehr-i Ýstanbul
Zerreni yazdým, istersen mana bul
Sevdan ile dolaþtým, çok yoruldum
Aç koynunu, ört üstümü Ýstanbul.

T.L.

Sosyal Medyada Paylaşın: