çözülmüþ suskunun rengine baðladým
mimozaya bereket yaðan mavileri
bulut gözlerimde demledim
mavi yeþil bir içim sevinçleri
ben olmadýðým kabullerden
ben, girmediðim kapý eþiklerinden
azad ziyasý kamaþtýrýr yüreðimi
sabah selasýnda
gün ortasýnda
gece alazýný öpen kuytularda
nehrin kayaya sevdasý
vurdukça azalan
azaldýkça köpürüp debisi artan
topraða ferman yazdýran tohum duasý
göðüs altý kýnýnda
ah verilen
cennet nefesi alýnan
sýrsýz sýnýrlara ayna gün
denenmiþ yalnýzlýða
Ben olduðum þehrimde
musalla mermerinden fýrlamýþ damar atýþý
özlem mahþerinde kor olsa da
soðuk cefalara beler kaybedilmiþ kaný
vuslatý, pýhtý olup günü ay masa da
Gün aydýn / Gün aydýn / Gün aydýn
mavi yeþil bir içim sevinçleri
yaðmurlu sabaha karþý
dün eksiðine mihnetin
yarýn fazlasýna minnetin
þah damardan ezberlere felç kestim…
uzaklar çiftleþip yakýn doðurdu
gün aydýn bebek
gün aydýnlýk
ýþýk zamanlý mevsim
çözülmüþ kumlar
dað ülke avuçlarýmda güneþ
Þükran AY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.