kaygýsýz sabahlarý özleyen bu ölüm korkusuyla hayatlardan öte sözcükleri arýyoruz sanrýsýz bir sadelikte gepgece yalnýzlýkla aramýzda kan baðýmýz külliyen olmayýþýydý avuçlarýnýn su içiren bir incelikte kekrece ama kimin...
eprimiþ çarþafýydý gökyüzü düþlerimizin çocuk ölümleri taþýrdý kapýmýza sahte ayrýntýlarda boðulan ne varsa bir kapýnýn kapanma sesi bir bakýþýn sýrf kendine çalýþmasý bu bir ayaðýn zevkle sürtünmesi yere bu bir elin kendi sanmasý her eli bu bir ten riyasý bu bir birsizlik hatta ve en iki benim iddia ediyorum ama kimle...
seni kendimden istemedim hiç sen de beni kendinden isteme bir kere yapraklarý ýþýmalý ütopyalarýnýn ve kimsesiz kalmaktan korkmamalýsýn güne geç kalmamalý acýlarýn eksiksiz eksik olmalýsýn bensiz bense sensiz çýkmadým daha hiçbir yola kýrpmadým gözlerimi hiç sensiz bir yýldýza bile uzak diyarlar sakladým türkülerimde çünkü þimdiden ayrýlýðýmýzý bile sevdim ama kim için...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.